نورپردازی درهتل (۲) و تاثیر آن

-از نور سبز رنگ نباید استفاده کرد، اشتها را سیر می‌کند. -از نور دادن به دیوارهای صاف و رنگ‌آمیزی شده دوری کنید. -تابش نور از یک زاویه بلند هر کمبودی را که بر دیوار باشد آشکار خواهد کرد. -پیشخوان اسنک‌ها را باید به طور تیره نور داد، به ویژه در مواقعی که مردم برای صرف ناهار مراجعه کرده‌اند و مشتری‌هائی برای صرف نوشابه خود خواستار آن هستند که در زوایای کم نور بنشینند. این نور بایستی روی نوشابه فروش‌ها متمرکز باشد و به اطراف تابیده نشود -بهتر است که سرآشپز نیز نوری همانند نور رستوران در قسمت آشپزخانه را در اختیار داشته باشد تا بتواند غذا را پیش از سرو کردن مشاهده نماید. -نور زیاد در راهروها به خودی خود به زیاد شدن سر و صدا کمک می‌کند و خواهی نخواهی سبب می‌شود که مسافرین با هم با صدای بلندتری صحبت کنند و به این ترتیب، مسافرینی که در حال استراحت و رفع خستگی هستند و نیاز به آرامش و سکوت نسبی دارند، ناراحت می‌شوند. -معمولاً در راهروهای هتل، در طول روز، از نور سقف یا دیوارها، استفاده می‌شود و در شب از نور دیگری که از فاصله نیم متری به کف راهروها می‌رسد برخوردار می‌شوند. -دادن نور سبز به سالن غذاخوری بسیار نامناسب است، زیرا ضمن اینکه غذاها را بد رنگ نشان می‌دهد، میل به غذا را نیز از بین می‌برد و آن را باید اصطلاحاً نور اشتها کور کن نامید. -در سلف سرویس‌ها و اسنک‌ها که غذا را سریع سرو می‌کنند، از نور زیاد استفاده می‌نمایند. مشتری غذای خود را هر چه زودتر و سریع‌تر میل کند و جای خود را برای نشستن دیگری ترک گوید -برای تأمین نور رستوران هتل، باید از ترکیبی از نورها استفاده نمود. -در رستوران‌هائی که سقف بلند دارند می‌توان از لوسترهای آبشاری شکل سود برد که دیدگاه بیننده را کوتاه‌تر نشان می‌دهد و فضای بلند را به طور دلچسب و خوشایند پر می‌سازد. در قسمت وسط رستوران نیز می‌توان میزی به‌صورت بوفه قرار داد و یک مرکز نورانی در وسط آن تعبیه کرد.